به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا دریافتند که بذر علاقه افراد به زبانهای مختلف در رحم مادر کاشته می‌شود. برپایه این تحقیقات، نوزادان ریتم‌ها و صداهایی را که در دوران جنینی به آنها گوش داده‌اند به صداهای دیگر ترجیح می‌دهند. به عبارتی ساده، نوزادان، لهجه‌ها و گویش‌هایی را که شباهت بیشتری به گویش‌هایی دارند که در دوره جنینی شنیده‌اند تشخیص می‌دهند.
این معادله ریتم- زبان در مورد فرزندان مادران دو زبانه چندگانه شده و موجب می‌شود که نوزاد نه تنها هر دو زبان مادر را که در مدت 9 ماه بارداری گوش داده است به سایر زبان‌ها ترجیح دهند بلکه همچنین بتواند تمایز و تفاوت‌های میان این دو زبان را درک کند.
در تحقیق دیگری که بر روی کودکان بزرگ‌تر انجام شد، این دانشمندان به نتایج شگفت انگیزی دست یافتند.
در این آزمایش فیلمی که صدای آن قطع شده بود به کودکان 4 ماهه نشان داده شد که در آن بزرگسالان حرف می‌زدند.
این کودکان توانستند با نگاه کردن به لب‌ها و حرکات صورت افراد داخل فیلم بی صدا، تمایز زبان‌هایی را که در فیلم صحبت می‌شد تشخیص دهند و در حالی که کودکان 8 ماهه تک زبانه دیگر قادر به این کار نبودند کودکان 8 ماهه دو زبانه همچنان می‌توانستند تفاوت زبان‌ها را درک کنند.
به گفته این محققان، در صورتی که کودک در دوران جنینی به دو زبان گوش دهد پس از تولد می‌تواند توانایی بیشتری را در درک واژگان دو زبان به دست آورد و در نتیجه هر دو زبان را بهتر و سریع‌تر یاد بگیرد.
همچنین این کودکان می‌توانند روش‌های موثرتری را برای حل مشکلات منطقی استفاده به موقع از هر دو زبان توسعه دهند.
به همین دلیل است که یک کودک دو زبانه از ابتدا یک توسعه پیش رس از عملکردهای اجرایی را در اختیار دارد و در سطح شناختی بسیار انعطاف پذیرتر از یک کودک تک زبانه است.
